نور در معماری
یکی از مباحث مهم در دانش معماری تأثیر و نقش نور در آن است. نور جلوه خداوند است كه حضورش در معماري اسلامي تجلي می یابد. در فرهنگ ايراني، نور همواره نمادي از عالم ملكوت و معنا بوده، از اين روي در معماري مذهبي نور جايگاه اساسي دارد.در هنر معماری نور یکی از اجزایی است که کنار عناصر و مفاهیم دیگر از قبیل ساختار، مصالح، رنگ و … مطرح می شود و در طراحی به عنوان یک عنصر مجزا باید نقش خود را ایفا کند.یکی از مهمترین مشخصه های نور طبیعی، توالی و دگرگونی آن در طول روز است که باعث حرکت و تغییر حالت در ساعات مختلف می شود.معماران با آگاهي از نقش نور، سعي در ايجاد هماهنگی،تناسب و زيباتر جلوه دادن آثار خود، برآمده اند.نورپردازی خوب، در انسان احساس آسایش و امنیت به وجود می آورد و مانع از خستگی مفرط می شود.
یکی از راه حل‌های بسیار مؤثر برای تغییر حال و هوای اتاق و به طور کلی دگرگون کردن روحیه ساکنان منزل، رسیدگی و توجه به موضوع نور و نورپردازی متعادل است.وقتی که شخص در یک اتاق، کار و فعالیت روزانه انجام می دهد، معایب نور اتاق بیشتر و راحت تر بر وی آشکار می شود.
نوری که برای هرمحیط پیش بینی می کنیم، بر شخصیت و ویژگی فضا تأثیری عمیق دارد.یک اتاق بسیار زیبا ممکن است با نورپردازی غلط به طور کامل بی روح جلوه کند و عکس این حالت نیز ممکن است؛ اتاقی که جاذبه زیادی ندارد، با وجود نور و روشنایی متناسب می تواند بسیار زیبا و راحت به نظر برسد.
کم و زیاد شدن نور بر انسان تاثیر می گذارد و این تاثیر کمابیش ناآگاهانه خلق و خوی انسان را تغییر می دهد.نور به رغم ماهیت غیر مادی و روحانیش از مقصود معماری جدایی ناپذیر است؛ چرا که معماری با وجود ویژگی های فیزیکی و عملکردش می تواند نشانگر دریافتی زیباشناسه باشد،و با بهره گیری از نور به عنوان عنصری بنیادی حال و هوایی را خلق کند و عواطفی را برانگیزد.
