معماری خورشیدی و همه چیز درباره آن

شناخت انرژی خورشیدی و استفاده از آن برای منظورهای مختلف، به زمان ماقبل تاریخ باز می گردد شاید به دوران سفالیگری، در آن هنگام روحانیون معابد به کمک جامهای بزرگ طلایی صیقل داده شده و اشعه خورشید، آتشدان های محراب را روشن می کردند یا در دوران فراعنه مصر در دوره آمنوفیس پرنده ای نصب کرده بودند که به وسیلهٔ تابش خورشید صبحگاهی، پرنده به صدا در می آمد. در واقع معماری خورشیدی ادغام تکنولوژی صفحه خورشیدی و استفاده بهینه و مثمر ثمر از آن در ساختمان است.

انرژی خورشیدی

انسان از دیرباز همیشه سعی بر آن داشته که از محیط پیرامون خود به بهترین شکل ممکن استفاده نماید. انرژی خورشیدی یکی از راهکارهای موجود در بهره گیری از منبعی زوال ناپذیر است. پیشرفت معماری و نیاز انسان به رویکردهای جدید و از سوی دیگر مصرف بی رویۀ انرژی های تجدیدناپذیر از جمله عوامل رواج استفاده از انرژی های نو همچون انرژی خورشیدی است. پیگیری این موضوع در حوزه معماری در شاخه ای با عنوان معماری خورشیدی صورت می گیرد که خود، مسیری میانبر برای رسیدن به معماری پایدار و استفادۀ بهینه از ابزارها و امکانات فعلی است؛ بدون آن که بقای زندگی آیندگان را تهدید کند.

ساختمان‌هایی که از معماری خورشیدی بهره گرفته‌اند، مصرف گاز گلخانه‌ای را کاهش می‌دهند و از انرژی ساطع شده از خورشید که یک منیع در دسترس و رایگان است، برای تامین انرژی مورد نیاز‌ مانند گرم کردن آب مورد نیاز شوفاژهای ساختمان و مهم‌تر برق مصرفی استفاده می‌کنند.ساختمان های خورشیدی از نظر اقتصادی مقرون به صرفه و بادوام هستند و در صورت بهره مندی از طراحی مطلوب به فضاهای جذاب و پایدار بدل می شوند.در ساختمان‌هایی که معماری خورشیدی در آنها به کار رفته است از یک سیستم کمکی در کنار پنل‌های خورشیدی استفاده می‌کنند تا در مواقعی که انرژی مورد نیاز ساختمان از این طریق تامین نشد، جایگزینی وجود داشته باشد.

معماری خورشیدی و عملکرد پنل‌های خورشیدی

پنل‌های خورشیدی با استفاده از روش جذب ترمیک و روش فتوولتابیک انرژی مورد نیاز ساختمان را تامین می‌کند. در روش جذب ترمیک گرمایش و آب گرم مصرفی ساختمان از این طریق تأمین می‌شود. این روش بیشترین میزان دریافت انرژی از انعکاس نور در سطح سلول‌های خورشیدی است. در روش فتوولتاییک انرژی خورشید به انرژی الکتریکی تبدیل می‌شود و برق مورد نیاز ساختمان برای استفاده از سیستم‌های گرمایشی، سرمایشی، و دستگاه‌های الکتریکی تامین می‌شود.

فضای خورشیدی

فضای خورشیدی به منظور یک فضای مسطور و خالی بوده که در خانه های رم باستان بیشتر به منظور تعبیه نور لازم و تهویه داخلی استفاده می شده است. فضای خورشیدی امروزی که از اواخر قرن نوزدهم و بیستم گسترش پیدا کردند معمولاً دارای چندین طبقه ارتفاع و یک سقف شیشه‌ای با پنجره‌های بزرگ هستند که به دلیل دادن احساس بازبودن فضا و نور از محبوب ترین طرح ‌ها شناخته می‌شوند. مهار آتش یکی از اصلی ترین چالش ‌های فضای خورشیدی است زیرا که طراحی ضعیف آنها می‌تواند اجازه سرایت سریع آتش به طبقات بالایی را بدهد. فضای خورشیدی با سابقه تاریخی چند هزار ساله، به اشکال مختلـف و با سقفی رو باز، سقف شیشه ای جهت تامین روشنایی و … مورد استقبال قرار گرفته است.

مطالب مفید برای شما:

ریتم در معماری

معماری کویری