آیا مدل‌های سه بعدی جایگزین رندرهای دستی خواهند شد؟

آخرین به روز رسانی: ۱۴۰۰-۰۸-۲۴

0 خواندن این مطلب 2 دقیقه زمان میبرد

سال 2020 و همه‌گیری کووید-19، دانشجویان معماری را در سراسر جهان مجبور کرد تا کلاس‌های خود را انلاین برگزار کنند. هم‌چنین روش آموزش و یادگیری معماری را نیز دگرگون کرد. کارگاه‌های معماری که زمانی محل مشارکت و همکاری دانشجویان و اساتید بودند، حالا خالی شده‌اند و جای خود را به آموزش مجازی داده‌اند. حالا گفت‌وگوها و مناظره‌های بین دانشجویان و اساتید که عنصر کلیدی آموزش معماری بود، در ویدیوکال‌ها و اسناد کتبی خلاصه شده است و دانشجویان باید برای به اشتراک گذاشتن ایده‌ها و ارائه کارهایشان از قالب‌بندی‌های دیجیتالی استفاده کنند. در این مقاله احتمال جایگزین شدن مدل‌های سه بعدی به‌جای رندرهای دستی را بررسی خواهیم کرد.

تجسم یک ایده بخش مهمی از فرآیند طراحی است، که به دانشجویان اجازه می‌دهد تا پیشنهادات خود را با سایرین به اشتراک بگذارند و نقاط قوت و ضعف طراحی خود را مشاهده کنند. این تصاویر بیانگر ارتباط، مشاهده و مفهوم هستند. در سال‌های اول دانشگاه معماری، دانشجویان برای بیان ایده‌های خود از ابزارهایی مشابه تصویرسازی، مانند نقشه‌ها و مدل‌ها استفاده می‌کنند؛ چراکه ابزارهای دیجیتال معمولا روند توسعه ایده‌ها را کاهش می‌دهند. مراحل اولیه آموزش معماری، زمانی برای یادگیری (( چگونه فکر کردن در مورد معماری)) است و نحوه ارائه اهمیت کمتری دارد.

دیجیتالی شدن رندرهای معماری یک روند ثابت است که سال‌ها ادامه دارد. امروزه، استدیوهای کمی با رندرهای دستی کار می‌کنند؛ چراکه انجام کارها به‌صورت دستی بسیار زمان‌بر است. با اینکه هرساله پیشرفت‌های چشمگیری در عرصه تکنولوژی معماری عرصه می‌شود، مجازی-سازی روند آموزش معماری باعث شد استفاده از نرم‌افزارها و مدل‌سازی سه بعدی با سرعت بیشتری جایگزین روش‌های قدیمی و رندرهای دستی شود.

در پاسخ به سوال (( آیا رندرهای دیجیتال جای ماکت‌ها و طراحی‌ها را در فرآیند طراحی خواهند گرفت؟ )) باید گفت : بدون شک در برخی از کلاس‌های معماری بله؛ ساختن ماکتی که در یک کلاس درس فیزیکی ارائه نمی‌شود و یا ایده‌ای که با دست طراحی شده‌است، اما فقط از روی آن عکس می‌گیریم و آن را آپلود می‌کنیم، منطقی نیست. مدل‌های مجازی همه‌جانبه که رندرهای دوبعدی یک ماکت را شبیه سازی می‌کنند و آن را در قالب انیمیشن و ماکت دیجیتال ارائه می‌دهند، روش موثرتری برای انتقال ایده‌ها از طریق مجازی هستند. با این‌حال، این که چگونه این فرآیند بر طراحی ما تاثیر می‌گذارد، به زمان بستگی دارد. در حال حاضر، بهترین کاری که می‌توانیم انجام دهیم این است که از بهترین ابزار و منابع، برای دیجیتالی کردن ارائه‌ها و انتقال ایده‌ها استفاده کنیم. از مدل‌سازی‌های سه بعدی در موارد مختلفی استفاده می‌شود که در زیر به چندمورد اشاره می‌کنیم:

دیدگاه آکسونومتری و هوایی : تامل در مکان، استراتژی‌های اجرا و ارتباط با محیط